امیر المؤمنین (عليه السلام):
فِی بَعْضِ الْأَعْیَادِ إِنَّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِیَامَهُ وَ شَکَرَ قِیَامَهُ وَ کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ
این (عید فطر) عید کسی است که خدا روزه اش را پذیرفته و نمازش را ستوده است و هرروز که خدا را نافرمانی نکند آن روز عید است
منبع: نهج البلاغة، ص 551، شماره 428.
امام رضا (علیه السلام):
[در مورد علت تكبیرهاى زیاد در روز عید فطر مىفرماید] تكبیر، تعظیم و بزرگداشت خداوند متعال است و نوعى تشكر از هدایتها و نعمتهاى پروردگار جهانیان مىباشد
منبع: عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص122
انما جعل یوم الفطر العید، لیكون للمسلمین مجتمعا یجتمعون فیه و یبرزون لله عزوجل فیمجدونه على ما من علیهم، فیكون یوم عید و یوم اجتماع و یوم زكات و یوم رغبة و یوم تضرع و ... فاحب الله عزوجل ان یكون لهم فى ذلك مجمع یحمدونه فیه و یقدسونه
روز فطر، عید مقرر شده تا مسلمانان در این روز گرد هم آیند و براى خداوند ظهور كنند و او را به خاطر نعمتهایش تعظیم كنند . پس این روز، روز عید، روز اجتماع، روز فطر، روز زكات، روز رغبت و روز تضرع و ... است . پس خداوند بزرگ دوست دارد كه مسلمانان در چنین روزى اجتماعى داشته و در آن، او را ستایش كرده و مقدس بدارند .
منبع: وسائل الشیعه، ج7، ص481، ح4
امام باقر (علیه السلام):
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده اند : هر گاه روز اول ماه شوال (عید فطر) فرا می رسد ، منادی از سوی خداوند ندا می دهد : " ای مؤمنین : بشتابید به سوی جایزه هایتان."
منبع:وسائل الشیعه، ج 5، ص140
امام باقر (علیه السلام):
«ما مِن یَومِ عَیدٍ لِلمُسلِمینَ اَضحَىً وَلا فِطرٍ اِلّا و هُوَ یُجَدِّدُ اللهُ لآلِ مُحَمَّدٍ (ع) فِیهِ حُزناً قالَ قُلتُ وَ لِمَ ذلِك قالَ اِنَّهُم یَرَونَ حَقَّهُم فى اَیدى غَیرِهِم
هیچ عید فطر و قربانی نیست، مگر آن كه با آمدن آن غم و اندوه آل محمد صلی الله علیه و آله تجدید مىشود. راوى گفت: چرا در روز عید غمگین مىشوند؟ امام فرمود: زیرا آنان حق خود را در دست دیگران مىبینند( و از این كه افراد غیر شایسته بر جایگاه رهبرى امت قرار دارد و امام راستین هنوز ظهور نكرده است كه حكومت عادلانه و سایه پر از عدل و داد خود را بر مردم بگستراند، غمگین و ناراحتند).
منبع: تهذیب الاحكام، ج 3، ص 289.
امام رضا (عليه السلام) :
كانَ أميرُ المؤمنينَ عليه السلام لايَنامُ ثلاثَ ليالٍ : لَيلةَ ثلاثٍ وعِشرِينَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ،
ولَيلةَ الفِطرِ ، ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، وفيها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما يَكونُ في السَّنَةِ .
امير المؤمنين عليه السلام سه شب را نمىخوابيد : شب بيست و سوم ماه رمضان ، شب
عيد فطر و شب نيمه ماه شعبان ؛ در اين شبها ، روزيها تقسيم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ،
تعيين مىشود .
منبع: بحارالانوار ، 97 / 88 / 15
پيامبر (صلى الله عليه وآله) :
مَن أحيا لَيلةَ العِيدِ ولَيلةَ النِّصفِ مِنشَعبانَ ، لَم يَمُتْ قَلبُهُ يَومَ تَموتُ القُلوبُ .
هركه شب عيد (فطر و قربان) و شب نيمه شعبان را احيا كند ، در آن روزى كه
دلها مىميرند ، دل او نميرد .
منبع:ثواب الاعمال، 1 / 102 / 2
پيامبر (صلى الله عليه وآله) :
زَيِّنوا أعيادَكُم بِالتَّكبيرِ
عيدهاى خود را با (گفتن) اللَّه اكبر ، آذين بنديد
منبع: کنزالعمال 24094
صفحه قبل 1 صفحه بعد