حضرت مهدي(عج):
والعاقبة لجميل صنع الله سبحانه تكون حميدة لهم ما اجتنبوا المنهيَّ.
شيعيان ما هنگامي به فرجام نيك و زيباي خداوند مي رسند كه از گناهاني كه نهي شده اند احتراز نمايند.
منبع: بحار الانوار، ج53، ص177.
امام صادق(عليه السلام):
لاتُكَرِّهوا إلى أنفُسِكُمُ العِبادَةَ.
عبادت را نزد خويش ناپسند مگردانيد.
منبع: الكافى، ج 2، ص86
میزان الحکمة، ج ،7ص26 ، ح 1183
امام صادق (علیه السلام):
فِکرَةُ ساعَةٍ خَیرٌ مِن عِبادَةِ اَلفِ سَنَةٍ؛
یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.
منبع: بحارالانوار، ج71، ص326
امام باقر(عليه السلام):
فمن ابتلي في المسير وافاه في تلك الساعته و من لم يبتل بالمسير فقد عن فراشه ... هو و الله قول علي بن ابي طالب -عليه السلام- المفقودون عن فرشهم و هو قول الله فاستبقوا الخيرات اين ما تكونوا يات بكم جميعا
پس هر كس در راه باشد در آن ساعت خواهد رسيد و كسي كه ( نتوانسته باشد حركت كند و ) در راه نباشد ( به هنگام صبح ظهور) از بستر خود ناپديد مي شود و اين همان فرمايش امير مومنان حضرت علي -عليه السلام- است كه فرمود: گم شدگان از بستر هايشان و نيز همان قول خداوند است كه در نيكي ها پيشي جوييد. هر كجا كه باشيد خداوند همگي شما را باز مي آورد.
منبع: نعماني، ب20، ح6
معجم احاديث مهدي(عج)، ج5، ص26، ح1453
بحارالانوار، ج52، ص341، ح91
امام صادق (عليه السلام):
خَرجَ صاحبُ هذا الامرِ مِنَ المَدينةِ الي مكةَ بِتُراثِ رسولِ اللهِ... حتي يَنْزِلَ مكه... و يَسْتاذِنُ اللهَ في ظهور... فيَظْهرُعند دالك صاحب الامر
صاحب اين امر در حالي كه ميراث پيامبر را به همراه دارد از مدينه به طرف مكه خارج مي شود... تا به مكه فرود آيد... و از خداوند براي ظهور اجازه بخواهد... پس در اين هنگام صاحب اين امر ظهور خواهد كرد
منبع:كافي، ج8، ص244
امام باقر (عليه السلام):
ان قائم يحبط من ثنية ذي طوي في عدد اهل بدر ثلاثمائة و ثلالة عشر رجلا حتي يسند ظهر الي الحجر الاسود و يهز الراية الغابه.
به درستي كه قائم در ميان گروهي به عدد اهل بدر، از گردنه ي ذي طوي (كوهي كنار مكه) پايين ميايد؛ تا آنكه پشت خود را به حجر الاسود تكيه مي دهد و پرچم پيروزي را به اهتزاز در مي آورد.
منبع: غيبت نعماني، ب20، ح9
معجم احاديث امام مهدي، جلد3، ص243، ح771
بحارالانوار، ج52، ص341، ح91
امام صادق (عليه السلام):
و لا يخرجُ القائم حتّي ينادي باسمه من جوف السماء في ليلة ثلاث و عشرين في شهر الرمضان ليلة جمعه
قائم -عليه السلام- خروج نمي كند تا آنكه در شب بيست و سوم ماه مبارك رمضان كه شب جمعه خواهد بود،از دل آسمان ندايي به اسم او بلند شود.
منبع:غيبت نعماني، ب16، ح6
معجم احاديث امام مهدي(عج)، ج3، ص472، ح1036
بحار الانوار، ج52، ص119، ح48
امام جواد (عليه السلام):
فاذا اجتمعت له هذه العدة من اهل الاخلاص اظهر الله امره فاذا كمل له العقد و هو عشرة آلاف رجل خرج باذن الله عز و جل
هنگامي كه اين تعداد(313نفر) از اهل اخلاص جمع شدند، خداي تعالي، امر او(حضرت مهدي) را ظاهر سازد. پس زماني كه عقد بر او كامل گرديد كه (آن عقد) ده هزار مرد مي باشد، به اذن خدا خروج مي كند.
منبع:كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ب37، ح2
حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه):
مَنْ كانَتْ لَهُ اِلَي اللهِ حاجَةٌ فَلْيَغْتَسِل لَيْلَةَ الْجُمعَةِ بَعدَ نِصْفِ اللَّيْلِ وَ يَاتِ مُصَلّاةْ.
هر كه خواسته اي و حاجتي از پيشگاه خدوند متعال دارد بعد از نيمه شب جمعه غسل كند و جهت مناجات و راز و نياز با خداوند در جايگاه نمازش قرار گيرد.
منبع:مستدرك الوسائل، ج2، ص517
حضرت مهدي (عجّل الله تعالي فرجه):
انَا خاتَمُ الْاوصياءِ، بي يَدفَعُ البلاءَ عَنْ اَهلي وَ شيعَتي.
من آخرين وصيّ پيغمبر خدا هستم به وسيله من بلا ها و فتنه ها از آشنايان و شيعيانم دفع و بر طرف خواهد شد.
منبع: دعوات راوندي، ص207
حضرت مهدي (عج):
واجْعَلوا قَصدَكُمْ الَيْنا بالْمودّةِ عَلَي السُّنَّة الْواضِحَةِ، فَقدْ نَصحْتُ لَكُم، و اللهُ شاهِدٌ عَلَيَّ و عَليْكُمْ
هدف و قصد خويش را نسبت به محبت و دوستي ما، اهل بيت عصمت وطهارت، بر مبناي عمل به سنت اجراي احكام الهي قرار دهيد، پي همانا كه موعظه ها و سفارشات لازم را نموده ام؛ و خداوند متعال نسبت به همه ي ما و شما گواه ميباشد.
منبع: بحار الانوار، ج53، ص179
حضرت مهدي (عج):
اِن استرشَدتَ ارشدتَ، و اِن طلبتَ وجدتَ.
اگر خواستار رشد و كمال معنوي باشي هدايت مي شوي، و اگر طلب كني ميابي.
منبع: بحارالانوار، ج51، ص339
امام حسن عسکری (علیه السلام):
اِنَّ الوُصُولَ اِلی اللهِ عَزّوجلَّ سَفَرٌ لا یُدرَکُ اِلّا بِامتِطاءِ اللَّیلِ؛
وصول به خداوند عزوجل سفری است که جز با عبادت در شب حاصل نگردد.
منبع:بحار الانوار(ط-بیروت) ، ج75 ، ص380
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله):
اشبهُ الناسِ بي في شَمائِلِه و اَقوالُه و اَفعالُه
[حضرت مهدي(عج)]شبيه ترين مردم به من است در اوصاف و قيافه اش و در گفتارش و در كردارش.
منبع: بحارالانوار، ج 51، ص30
رسول اكرم (صلي الله عليه و آله):
المهديُّ مِن وَلَدي اسمه اسمي و كنيته كنيتي و اشبه الناس بي خلقاً و خُلقا.
مهدي(عج) از فرزندان من است، اسم او اسم من و كنيه او كنيه من اس، شبيه ترين مردم به من از جهت صورت و سيرت است.
منبع:اربلي، كشف الغمه، ج2،ص521؛ شيخ صدوق، كمال الدين و تمام النعمه، جلد1، ص286، ح1.
رسول خدا (صلّي الله عليه و آله) :
زماني که ديديد زناني موهاي سر خود را مثل برآمدگي پشت شتر نموده و در ميان نامحرمان ظاهر مي شوند، به آنها بگوئيد که نمازشان قبول نيست.
منبع: کنزالعمال/ ج 16/ ص 392
امام زمان (عجّل الله فرجه) :
أكثروا الدّعاء بتعجيل الفرج فانّ ذلك فرجكم.
براى تعجيل در فرج بسيار دعا كنيد، كه فرج من فرج شما نيز هست.
منبع: کمال الدّین، ص485
امام سجاد (عليه السلام) :
المنتظرون لظهوره أفضل أهل كلّ زمان.
منتظران ظهور - امام مهدى (عليه السّلام) - برترين اهل هر زماناند.
منبع: بحارالانوار، ج52، ص122
امام سجاد (عليه السلام):
اذا قام قائمنا اذهب الله عن شيعتنا العاهه و جعل قلوبهم كزبر الحديد.
وقتی که قائم ما قيام كند، خداوند آفت را از شيعيان ما می زداید و دل هایشان را چون پارههاى آهن (محکم) می گرداند.
منبع: کشف الغمّه، ج2، ص107
امام حسین (صلوات الله علیه) فرمودند:
اذا قام قائم العدل وسع عدله البرّ والفاجر.
آنگاه كه برپا دارنده عدالت -امام مهدى (سلام الله علیه)- قيام كند، عدالتش نيكوكار و بدكار را فرا میگيرد.
منبع: اهل بیت در قرآن و حدیث، ح1045
امام کاظم (عليه السلام) :
لو كان فيكم عدّة أهلِ بدر لقام قائمنا.
اگر در ميان شما به تعداد اهل بدر (313 نفر شیعه واقعی) وجود داشت قائم ما قيام مى كرد.
منبع: مشکاه الانوار، ج93، ص63
امير المومنين (عليه السلام):
إذا نادى مُنادٍ مِنَ السَّماءِ : «إنَّ الحَقَّ في آلِ مُحَمّدٍ» فَعِندَ ذلِكَ يَظهَرُالمَهدِيُّ عَلى أفواهِ النّاسِ و يَشرَبونَ حُبَّهُ فلايَكونُ لَهُم ذِكرٌ غَيرُهُ ؛
هرگاه آواز دهندهاى از آسمان آواز داد كه «همانا حق در ميان خاندان محمّد است»، در آن هنگام نام مهدى(ع) بر سر زبانهاى مردم مىافتد و از جام محبّت او مىنوشند و جز نام او بر زبان ندارند .
منبع: كنزالعمّال، حدیث 39665
امیر المؤمنین (عليه السلام):
فِی بَعْضِ الْأَعْیَادِ إِنَّمَا هُوَ عِیدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللَّهُ صِیَامَهُ وَ شَکَرَ قِیَامَهُ وَ کُلُّ یَوْمٍ لَا یُعْصَى اللَّهُ فِیهِ فَهُوَ عِیدٌ
این (عید فطر) عید کسی است که خدا روزه اش را پذیرفته و نمازش را ستوده است و هرروز که خدا را نافرمانی نکند آن روز عید است
منبع: نهج البلاغة، ص 551، شماره 428.
امام سجاد (علیه السلام):
اِذا ذَبحَ الحاجُ کانَ فداه مِن النّار
وقتی حاجی قربانی را ذبح کند در برابر آتش جهنم فدیه او خواهد بود
منبع: بحار الانوار ج 96 288
امام رضا (علیه السلام):
[در مورد علت تكبیرهاى زیاد در روز عید فطر مىفرماید] تكبیر، تعظیم و بزرگداشت خداوند متعال است و نوعى تشكر از هدایتها و نعمتهاى پروردگار جهانیان مىباشد
منبع: عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص122
انما جعل یوم الفطر العید، لیكون للمسلمین مجتمعا یجتمعون فیه و یبرزون لله عزوجل فیمجدونه على ما من علیهم، فیكون یوم عید و یوم اجتماع و یوم زكات و یوم رغبة و یوم تضرع و ... فاحب الله عزوجل ان یكون لهم فى ذلك مجمع یحمدونه فیه و یقدسونه
روز فطر، عید مقرر شده تا مسلمانان در این روز گرد هم آیند و براى خداوند ظهور كنند و او را به خاطر نعمتهایش تعظیم كنند . پس این روز، روز عید، روز اجتماع، روز فطر، روز زكات، روز رغبت و روز تضرع و ... است . پس خداوند بزرگ دوست دارد كه مسلمانان در چنین روزى اجتماعى داشته و در آن، او را ستایش كرده و مقدس بدارند .
منبع: وسائل الشیعه، ج7، ص481، ح4
امام باقر (علیه السلام):
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده اند : هر گاه روز اول ماه شوال (عید فطر) فرا می رسد ، منادی از سوی خداوند ندا می دهد : " ای مؤمنین : بشتابید به سوی جایزه هایتان."
منبع:وسائل الشیعه، ج 5، ص140
امام باقر (علیه السلام):
«ما مِن یَومِ عَیدٍ لِلمُسلِمینَ اَضحَىً وَلا فِطرٍ اِلّا و هُوَ یُجَدِّدُ اللهُ لآلِ مُحَمَّدٍ (ع) فِیهِ حُزناً قالَ قُلتُ وَ لِمَ ذلِك قالَ اِنَّهُم یَرَونَ حَقَّهُم فى اَیدى غَیرِهِم
هیچ عید فطر و قربانی نیست، مگر آن كه با آمدن آن غم و اندوه آل محمد صلی الله علیه و آله تجدید مىشود. راوى گفت: چرا در روز عید غمگین مىشوند؟ امام فرمود: زیرا آنان حق خود را در دست دیگران مىبینند( و از این كه افراد غیر شایسته بر جایگاه رهبرى امت قرار دارد و امام راستین هنوز ظهور نكرده است كه حكومت عادلانه و سایه پر از عدل و داد خود را بر مردم بگستراند، غمگین و ناراحتند).
منبع: تهذیب الاحكام، ج 3، ص 289.
امام صادق (عليه السلام) :
إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّكاةِ - يعني الفِطرَةَ - كما أنَّ الصَّلاةَ على النبِيّ صلى الله عليه وآله
مِن تَمامِ الصّلاةِ ، لأ نّه مَن صامَ ولَم يُؤَدِّ الزَّكاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَكَها مُتَعَمِّداً .
از شرايط درستىِ روزه ، دادن زكات - يعنى فطريه - است ؛ همچنان كه تماميت نماز به صلوات
فرستادن بر پيامبر صلى الله عليه وآله مىباشد ؛ چه ، اگر كسى روزه بگيرد و عمداً فطريه ندهد روزهاش بىفايده است .
منبع: الفقیه، 2 / 183 / 2085
امام علي (عليه السلام):
هيچ دشمني براي انسان، ستمگر تر از نفس او نيست.
منبع: غرر الحكم، ج2، فصل86، حديث 324